Wij moeten niet alleen materialen gaan vastleggen, wij moeten ze ook losmaken!.
Materialen vastleggen, ik hoor het steeds vaker. In plaats van alleen fysiek in gebouwen, gebeurt het tegenwoordig ook digitaal in een materialenpaspoort. Maar wij moeten niet alleen materialen gaan vastleggen, wij moeten ze ook losmaken!
Ik begin met een klein stukje over mezelf. Ik ben Mike en momenteel studeer ik af voor de masteropleiding Construction Management & Engineering. Hiervoor heb ik HBO bouwkunde gestudeerd aan de HAN in Arnhem en vervolgens heb ik bijna twee jaar werkervaring opgedaan bij een isolatiefabrikant. Toen realiseerde ik me dat ik meer betrokken wilde zijn bij innovatieve ontwikkelingen in de sector. Deze master was dan ook de perfecte aansluiting en ben ik terug de schoolbanken in gegaan.
Mijn afstudeeronderzoek gaat over het thema circulaire economie. Tijdens het uitwerken van mijn voorstel kwam ik erachter dat er ontzettend veel onderzoek is gedaan naar definities, frameworks en verdienmodellen. Heel belangrijk, maar ik kon de state-of-the-art nog niet ontdekken. En waar liggen nou de praktische complicaties bij de transitie naar een circulaire economie in de bouwsector? Hier kreeg ik meer duidelijkheid over na een gesprek met Jim en Stijn van Alba Concepts. Demonteren ziet Alba Concepts als een ontzettend belangrijk en onderbelicht onderwerp binnen de circulaire economie en hier valt zeker nog wat te winnen. In mijn ogen is dit de perfecte combinatie van bouwtechniek en innovatie.
De Building Circularity Index (BCI) is een academisch onderbouwd en praktisch beproefd rekenmodel om circulariteit van gebouwen te meten en daarop te sturen. Voor meerdere ontwikkelende bouwers heeft Alba Concepts de BCI toegepast. Eén van de belangrijkste factoren is de losmaakbaarheidspotentie van een gebouw. Het rekenmodel en de beschikbare cases maken het een perfect uitgangspunt om mijn onderzoek op te baseren en de losmaakbaarheidspotentie uit te breiden.
Mijn onderzoeksvraag is “Hoe kan losmaakbaarheidspotentie top-down benaderd worden in het Building Circularity Index rekenmodel en welke implicaties heeft dit voor de benodigde data?” Ik zal hieronder kort mijn onderzoeksmethode en doelen beschrijven
Allereerst heb ik een literatuuronderzoek gedaan naar welke factoren de losmaakbaarheid beïnvloeden. Hieruit is een uitgebreide lijst met factoren ontstaan. Sommige technisch van aard en andere procesmatig. Er zijn een aantal uitgebreide studies gedaan naar losmaakbaarheid, maar niet alle studies zijn nog actueel.
De volgende stap, en daar heb ik jouw hulp bij nodig, is het wegen van deze factoren. Ik heb een enquête opgesteld en in een drietal stappen zal ik de gewichten bepalen. Dit is nodig om de factoren te verwerken in de Building Circularity Index. Een aantal van jullie is wellicht al door mij gecontacteerd, zo niet en je wil graag meehelpen? Laat dan je contactgegevens achter zodat ook jij de enquête ontvangt.
Na het wegen van de factoren neem ik deze mee in het rekenmodel en reken ze door in de beschikbare cases. Zo kan ik de werking van het model valideren en de resultaten ten opzichte van het bestaande model vergelijken.
De laatste stap is om deze resultaten te valideren door middel van een expert panel. Naar mijn verwachting vragen een aantal factoren om zeer uitgebreide informatie die nu (nog) niet beschikbaar is. Ik wil hier advies in geven, zodat wij in de toekomst meer data kunnen verzamelen.
Als ik de trends in de geschiedenis van onze sector zie, dan zijn er nog genoeg obstakels te overwinnen om echt demontabel te gaan bouwen. In ieder geval zijn er technisch en procesmatig genoeg factoren om te heroverwegen als een gebouw ontworpen, gebouwd of gesloopt gaat worden. O ja, slopen mag ik natuurlijk niet meer zeggen. Ik heb mij laten vertellen dat je het REmonteren noemt. In ieder geval hoop ik dat als wij het meetbaar maken, dat wij het ook kunnen sturen. En ook al is het misschien een log schip, beetje bij beetje komen wij er wel.
